De heikikker (Rana arvalis) is een streng beschermde soort. Als deze kikker aangetroffen wordt op plekken waar een projectontwikkelaar huizen en wegen wil bouwen, dan heeft hij een probleem. Wegjagen, negeren of het leefgebied ongeschikt maken, kan en mag niet. In de media wordt regelmatig beweerd dat een beschermd dier een bouw tegen houdt. In de praktijk gebeurt dat echter bijna nooit. Meestal wordt het verlies aan leefgebied gecompenseerd door de aanleg van nieuw leefgebied. Om te voorkomen dat door de bouwwerkzaamheden dieren gedood worden, moeten deze soms weggevangen worden en naar het nieuwe leefgebied gebracht.
Het verhaal in het boek “Kansen voor de heikikker?” is gebaseerd op een meerjarig project voor onderzoek en bescherming van heikikkers in het plangebied Meerstad in Groningen. Het is gebaseerd op wat er zich in de werkelijkheid afspeelde en gaat vooral over de ervaringen van de veldwerker die de uitvoering deed. Een veldwerker werkt in de overgang van de natuur en de mensenwereld om de flora en fauna te onderzoeken en te beschermen. Beleving speelt daarbij een belangrijke rol. Zonder beleving worden onderzoeksvragen niet gesteld, zonder je hart kun je niet echt zien. De veldwerker is een onderzoeker die probeert de dieren te leren kennen, en te begrijpen wat er nodig is om ze te beschermen. Vervolgens moet hij de vertaalslag van de natuurbelangen naar die van de mensenwereld maken. De noodzaak voor bescherming is soms moeilijk uit te leggen aan mensen die de natuur niet kennen. Er worden vooral verstandelijke, menselijke argumenten gebruikt. Cijfers en analyses moeten duidelijk maken dat bescherming nodig is. Dan blijkt soms dat de beleving de doorslag geeft voor meer en beter begrip en het nemen van beschermende maatregelen.
Naast het verhaal staan in het boek veel wetenswaardigheden over de heikikker. Deze worden weergegeven in korte kaderteksten en foto’s. Het boek is 80 pagina’s dik, is uitgevoerd in full color en bevat veel bijzondere foto’s. De uitgave kon gerealiseerd worden dankzij een financiële bijdrage van de Provincies Friesland en Drenthe.
De eerste inschattingen van de situatie van de heikikkers in het plangebied blijken niet helemaal te kloppen. De ondernomen acties zijn misschien niet goed. De veldwerker twijfelt. Kan hij de projectontwikkelaar ervan overtuigen dat de Veenwieden behouden moeten blijven omdat er heikikkers leven?
Eerder verschenen in dezelfde serie: “De tocht van een jonge hagedis” (2005), “Een rugstreeppad in de polder” (2006) en “Het verborgen bestaan van de gladde slang” (2008).
